Hoi, Als je de meeste symptomen hebt is er niet meteen kans dat je het het hebt! Maar als je je er zorgen over maakt, of je zit er heel erg mee ( wat ik snap! ). Dan kan je het best tegen iemand vertellen. Hoe moeilijk dat ook is! Maar het is uiteindelijk het beste. Als je je ouders het niet durft te vertellen ga dan naar je mentor of een docent die jij vertrouwd, en ga het samen vertellen. Misschien denk je dan van ' ik ben bang hoeveel gezien ik daarna ga krijgen ' tegen mij zeiden ze. Je moet eerst door een laag stront en daarna ben je weer gelukkig en kan je er weer tegen aan! Precies zo is het ook gebeurt. Eerst zat ik er tegen op om mijn probleem te vertellen, ben ik naar een docent gegaan die ik vertrouw en zijn we samen naar mijn ouders geweest. En mijn ouders hadden er eigenlijk best veel begrip voor! Ik vertel je dit, omdat ik hoop dat je die moed straks ook hebt. En dat je er wat mee gaat doen. X

wat goed van je sterrevanderkam!!
ik heb ook wel last van dit soort dingen en vind dat je heel goed advies geeft!!
liefs,

Weetje misschien waardoor het komt? Misschien iets van vroeger?