Ik ben echt enorm veel aangekomen het afgelopen jaar. Maar wel dat bepaalde zaken met 188 kilo echt moeilijk worden. Ook de drang naar eten wordt alsmaar groter dus weet waar je aan begint...

Hoi Lara,

Ik zou er wel goed opletten dat als je je eenmaal meer gaat eten er een grote kans dat dit steeds meer wordt waardoor je in plaats van 10/20kilo veel meer en blijvend aankomt, hoewel sommigen het ook kunnen stabiliseren.

Wat is je leeftijd nu?
En waarom denk je eraan om je te laten gaan?
Drang maar eten

@bjorn ik ben nu 15! En het lijkt me ergens wel fijn om wat dikker te zijn en gewoon alles te kunnen eten wat ik wil. Zoals ik al zei heb ik bijna overgewicht en ben ik daardoor erg bezig met afvallen, het lijkt me fijn om alles gewoon te laten gaan en van een dik lichaam te genieten. Alleen vraag ik me af of het wel echt zo “goed” voelt als ik misschien verwacht en dat een dik lichaam niet juist meer ongemak meebrengt.

@Lara ik snap je echt zo goed, ik zat ook in zo'n situatie. Altijd net overgewicht of net gezond gewicht, met heel veel moeite en beperkingen terwijl iedereen meer at dan ik. Maar 3 jaar geleden kreeg ik verkering met mijn vriendje en dacht ik ja ik moet wel wat afvallen voor hem, maar het lukte maar niet ook al sportte ik veel. Dus was ik daar een beetje verdrietig over, en zag hij mij een keer huilen daardoor. Toen met hem gesproken en hij zei dat ik echt nooit voor hem me moet aanpassen en moet doen waar ik me fijner bij voel *dit bericht is aangepast door de moderator*

@Lara ik zie dat de moderatie bezig was, maar ze hebben mijn belangrijkste punt verwijdert: voel me nu beter met overgewicht/obesitas dan vroeger. Kan voor nu nog alle noodzakelijke dingen doen. Dit is ook de antwoord op je vraag dus hopelijk blijft hij staan. Als je nog meer vragen hebt, stel ze gerust!

Hoi @Sofiexxx wat fijn dat je je nu beter voelt. Kun je ook verklaren waardoor het komt dat je je nu beter voelt dan eerder? Ik kan me voorstellen dat je gewicht van rond de 110 kg dat je volgens mij eerder beschreef je juist ook wel confronteert met dingen die daardoor juist minder gemakkelijk gaan en zo (kleding vinden, soepelheid, conditie en zo). Is dat zo? Hoe komt het dat je je ondanks dat t och juist beter voelt?

@B ik voel me niet meer beperkt, vroeger moest ik me altijd beperken en verplichten tot sporten, en als het niet goed ging had ik echt een mentale straf voor mezelf, dat duwde me echt een put in. Ik heb voor mijn gewoonlijke bezigheden nog niet echt veel problemen, kan voor mezelf zorgen, lopen gaat nog wel (voor langere stukken wel met soms een pauze). Ik paste voor nu alleen een keer niet door een deur, mijn kont kon er niet door hahaha. Kleding kan ik ook nog wel vinden, ik kom niet veel meer aan dus kleding van een jaar geleden pas ik nog wel. Dus ik denk dat ik me gwn niet meer de put induw met steeds het gedachte oh nee ik ga aankomen, oh nee mijn plan is kapot maar gwn van mijn leven geniet.

Fijn dat dat voor jou zo goed werkt @Sofiexxx. Heb je enig idee hoe het komt dat je sinds een jaar nauwelijks nog aankomt? Is er sinds dat moment iets veranderd in je voedingspatroon of verdere leefstijl? Hoe zijn je eet/drinkgewoontes nu? Wat doe je nu nog aan sport of verdere beweging en hoe is je conditie?

@B ik weet niet precies waardoor het komt, ik eet denk ik gwn niet genoeg om nog meer aan te komen. Ik eet best gevarieerd, dus soms kan ik echt 1 taart binnenvreten en soms heb ik helemaal geen trek in zoets en wil ik juist wat groente. Ik eet gwn alles waar ik zin in heb en zie dan maar wat er zal gebeuren. Ik drink wel best veel water, ook wat thee en hou ook enorm van vers geperste sap. Cola enz vind ik niet heel lekker dus dat drink ik niet vaak. Alcohol eigenlijk ook niet vaak. Ik beweeg gwn als ik er zin in heb, of als ik met mijn vriendje even ga wandelen, dus geen strakke bewegingsschema. Soms ook wandelen naar de uni (ik woon in nijmegen op een kwartiertje lopen van de uni af). En ik wil ook bewust niet naar de sportschool want dat legt me toch bepaalde druk op (die ik niet wil hebben).

Check. Dus als ik je goed begrijp @sofiexxx zat het moeten voldoen aan een bepaald ideaalbeeld je in de weg. Bijvoorbeeld het gaan naar de sportschool herinnert je daar nog aan, waardoor je sportieve activiteit liever uit de weg gaat. Dat de consequentie van het accepteren dat je niet aan dat ideaalbeeld voldoet is dat je meer overgewicht hebt ontwikkelt, kun je daardoor aanvaarden. Hoe kijk je nu naar jezelf? Spelen gezonde keuzes, bijvoorbeeld in je eetgedrag of bij het besluiten om wel/niet te lopen naar de uni nog een rol in je hoofd, of heb je dat helemaal losgelaten? Hoe geaccepteerd is overgewicht in je omgeving? Bijvoorbeeld bij je vrienden/studiegenoten, je vriend en je familie? En hoe goed of slecht is je conditie? Loop je snel tegen je grenzen aan?

@B ik vind mezelf super mooi zoals ik ben, vind mijn extra gewicht toch bepaalde vrouwelijkheid toevoegen. Er zitten geen andere overwegingen over eten of beweging behalve wat ik op dat moment wil. Soms wil ik lopen naar de uni, soms ga ik 2 uur wandelen in een park (met tussenpauzes hoor) en soms heb ik niet eens de motivatie om mijn dikke kont van de bank af te krijgen haha. Het is maar waar ik dan zin in heb. Ik praat niet met mensen die mij judgen alleen door mijn gewicht, dus in mijn omgeving krijg ik daar geen haat over. Vriend en familie hebben geen overgewicht, accepteren mijn keuze om zo te leven. Een paar vriendinnen hebben wel wat extra kilo's, eentje is nog dikker dan ik maar die vindt het ook helemaal prima en komt nog wel aan. Conditie is niet al te goed zoals je verwacht denk ik, kan naar de uni wel wandelen zonder pauzes, stukjes langer dan 30/45 minuten worden wel zwaarder.

@Sofiexxx fijn hoor dat je jezelf juist zo omarmt met je extra gewicht en dat je er ook geen haat over ontvangt. Dat scheelt echt zoveel! Er zitten geen speciale overwegingen achter bij jou schrijf je. Maar als je het omdraait, in hoeverre heeft je verandering in gewicht/figuur je verder verandert? Ben je je anders gaan kleden, andere activiteiten dan eerder leuk gaan vinden, ander eten en drinken lekkerder gaan vinden of vaker gaan nemen en/of op een andere manier veranderd? Doe je zelf ook dingen (bewust) anders dan die vriendin van je die nog wel groeiende is?

@B ik ben me wel anders gaan kleden, daarvoor droeg ik vaak oversized omdat ik me toch onzeke voelde, nu draag ik gwn korte rokjes en topjes omdat mijn lichaam gwn mooi is en dat mag ik ook laten zien, dat ik er trots op ben. Ik vind hetzelfde eten lekker als vroeger, alleen toen at ik het bijna niet, nu eet ik gwn waar ik zin in heb, en nogmaals het is soms ook gwn groente en fruit, daar heb ik ook vaak zin in (vlgns mij zei ik het al een paar keer maar hier dan nog een keer). Nee als we samen zijn doen we wel alles hetzelfde, alleen eet ze vlgns mij net iets meer thuis en heeft ze toch net wat minder vaak zin in een rondje lopen.

@Sofiexxx Wat fijn zeg dat je je zoveel zekerder van jezelf bent gaan voelen dat je gewoon de kleding durft te dragen die je leuk vindt. Dat heeft vast positieve gevolgen voor je uitstraling. Goed dat je ook benadrukt dat je ook gewoon groente en fruit heet. Ongetwijfeld zijn er mensen met het vooroordeel dat mensen die te zwaar zijn dat niet doen, dus goed om te benadrukken dat dat onzin is. Maar je bent wel vaker het eten gaan eten dat je lekker vindt? Is er een soort gemiddelde dag bij jou op het gebied van je eet/drink/beweeggedrag en hoe ziet die er bij jou uit? Is het figuur/leefstijl iets waar jullie het als vriendinnen wel eens over hebben?

@B ja ben wel meer eten gaan eten die ik lekker vind, alleen is mijn smaak zo veranderlijk dat ik bijvoorbeeld vandaag een ratatouille at, en gisteren 2 big Mac menu's bij de mac. Dus ik heb echt geen vaste schema per dag, eet gwn waar ik zin in heb. ** Qua beweging ook heel veranderlijk van hoe ik het wil, kan soms 10k stappen maken, soms zet ik er iets van 1 duizend. Gemiddeld iets van 5k stappen gok ik? Qua figuur maken we met vriendinnen daar soms grapjes over, als zij klaar zijn met eten en ik nog aan mijn tweede/derde portie bezig ben zeggen ze laten we gaan en dan zeg ik ik moet wel mijn kind hier voeden anders krijgt hij honger wijzend naar mijn vetbuik haha. Nooit negatief, mijn vriendinnen weten dat het vroeger voor mij heel lastig was en dat ik bijna psychologische hulp nodig had omdat het zo slecht ging toen ik wilde afvallen, dus zij snappen wrm ik daarvoor heb gekozen. En ze hebben er geen last van, steunen mij dus volledig.

**Dit bericht is aangepast door de moderator

Jammer dat zelfs @Sofiexxx, die zonder anderen tot ongezond gedrag aan te zetten notabenen vertelt over haar afwijkende levensstijlkeuze die haar van mentale problemen heeft afgeholpen, hier wordt gemodereerd. Bah! Wat fijn @Sofiexxx dat de keuze die je hebt gemaakt je zo heeft geholpen, ondanks het feit dat je daardoor ontstane overgewicht ook nieuwe mentale (zichtbaarheid en reacties) of fysieke problemen zou/had kunnen veroorzaken. Tof dat je daar zo open over bent. Dat is echt nodig, omdat je niet bepaald de enige bent die met zulke dingen worstelt. Doe je eigenlijk nog andere dingen aan beweging, behalve het lopen waarover je schreef?

@B ja af en toe wandelen, soms wat fietsen. Verder niet echt sporten ofzo. Zwemmen doe ik ook soms alleen niet heel vaak. Wel jammer van de moderatie, zag dat het vaak hier gebeurt helaas.

@sofiexxx Hoe kijk je tegen dat bewegen aan en hoe ervaar je dat nu? Is het zwemmen bijvoorbeeld iets waar je je wel of juist niet comfortabel bij voelt door je dan ongetwijfeld zichtbare overgewicht? En wat vind je wel of juist niet fijn aan fietsen, wat je soms nog wel zegt te doen? Heb je nog tips of andere dingen die je graag zou willen delen met anderen die worstelen met hun zelfbeeld of gewicht? Leuke dingen, grappige dingen die je zijn overkomen, of juist dingen waarvan je denkt, pas op?

@B ik kan nog wel bewegen, ongetwijfeld langzamer dan anderen, en miss ook niet zo lang, maar voor mijn leven is het voldoende. Mijn zichtbare overgewicht maakt me niet oncomfortabel, wrm moet ik me schamen voor mijn keuze. Bij fietsen vind ik het over het algemeen wel fijn, minder inspanning, alleen die zadel is soms oncomfortabel. Denk erover na om een fatbike te halen, dat zal miss makkelijker zijn voor mij. Mijn tip voor mensen die worstelen is accepteer je lichaam, je bent hoe je bent en je moet je niet veranderen voor een ideaalbeeld. Ik heb dat geleerd van mijn vriendje, door hem leef ik nog denk ik. Maak een keuze en hou die vol, het is je eigen lichaam, eigen leven en eigen keuze en niemand mag hem voor jou maken. Probeer ook wat positiever te kijken, maak soms wat grapjes met vrienden. Ik vind het ook grappig om bijvoorbeeld een broek te laten door mijn dikke kont haha, een keer gebeurd met vriendinnen in een parkje, moesten we allemaal keihard lachen hihi.

Helemaal mee eens @Sofiexxx voor je eigen keuze zou je je niet moeten hoeven schamen. Maar veel jongeren doen dat toch wel, zeker als ze wat te zwaar zijn wat natuurlijk niet past bij het ideale schoonheidsbeeld van velen, vandaar dat ik ernaar vroeg. Zelfspot helpt zeker ook, tof dat je daar wel aan doet! Ben je met de aanschaf van een FatBike of andere e-bike niet bang dat je hoeveelheid beweging achteruitgaat en dat dat dan toch weer consequenties heeft voor je gewicht? Of fiets je nu al zo weinig dat dat geen verschil maakt? De afgelopen dagen was het best warm. Wat betekent dat voor jou (en anderen hier)? Heb je daar extra last van? Wat doet het met je eetlust en hoe gaat bewegen dan?