Veel jonge meiden gaan weleens een keertje op dieet. Sommigen zoeken zelfs flink de grens op door heel dom te gaan eten, middeltjes te gebruiken om af te vallen of dieet volgen samen met vriendinnen een dieet. niet erg. is wat veel meiden denken. Maar toch kan dit gedrag dom zijn met een eetstoornis.
Ongeveer alle eetstoornissen beginnen met lijnen of letten op je eetgedrag. Heb je op dit moment een eetstoornis, dan is dat bij jou waarschijnlijk ook zo gegaan. Je hebt of juist eetbuien gekregen door het lijnen of bent erin doorgeslagen... De poging om gewoon een paar kilo's af te vallen is in ieder geval flink uit de hand gelopen of de andere kant op geslagen.
Ook ik heb regelmatig een poging gedaan om gewoon een klein beetje af te vallen of in vorm te blijven. Niet eens omdat ik mezelf zo dik vond, maar gewoon omdat ik ergens graag wat grip op wilde hebben. Gewoon even streng zijn voor mezelf en me eraan houden. Ik wist niet dat ik toen al bezig was een eetstoornis te ontwikkelen.
Op een gegeven moment had ik eigenlijk eens in de zoveel tijd een soort Anorexia-periode. Ik *** met de eetstoornis met het idee dat het mij toch niet zou overkomen. Ik zou nooit zwak genoeg zijn voor Anorexia, daar was ik veel te sterk en goed voor. Ik kon het hooguit een paar dagen volhouden om heel weinig te eten en dat deed ik dan dus ook wel.
Ondertussen sloop de eetstoornis erin. Ik was er zeker van dat ik het enkel nadeed, maar niet echt Anorexia had. Ik ging toch steeds na een periode van gek eten, weer normaal doen? Dan viel het toch wel mee? Ik had geen echte eetstoornis en zeker geen Anorexia.
Dat bestond bij mij op jonge leeftijd vooral uit dingen lezen over eetstoornissen op internet. Boeken over eetstoornissen, persoonlijke blogs van meiden met eetstoornissen of interviews in tijdschriften. Ik keek er tegenop, terwijl mijn vriendinnen het juist lazen met de gedachte; ''Wat erg voor die meisjes''. Ik vond het spannend, maar tegelijkertijd was ik ook enorm op zoek naar bevestiging. Kon iemand mij vertellen waarom ik zo ongelukkig was en steeds mezelf dwong om te lijnen?
Ik berekende op tientalle websites mijn BMI, in de hoop uit te komen op ondergewicht. Ik zocht naar tips om af te vallen, maar wilde tegelijkertijd ook heel graag ergens laten weten hoe slecht ik me voelde en dat ik rondliep met het zelfvertrouwen van een ui, een stemming zo grijs als het maar kon en tranen die in mijn oog stonden te branden van ongelukkigheid. Ik mailde jongerenwebsites en stichtingen mijn verhaal met de vraag ''Denken jullie dat ik Anorexia heb?''
Eigenlijk wilde ik iemand laten weten dat ik niet gelukkig was, maar ik wist niet hoe en durfde niet. Dat ongelukkige gevoel en mijn lage zelfbeeld hebben ervoor gezorgd dat ik anorexia wou. mijn leven daarna behoorlijk kapot heeft gemaakt.
Neem jezelf nou sirieus. Nouska Proud2me . Meiden jaloers, en vergelijken.

15 sep 2017, Nouska