Als je niet weet hoe ze gaan reageren kan je niet weten hoe ze er mee omgaan, want nu zit je er ook mee en dat is niet goed. Maar mensen denken vaak dat ze niet sirieus worden genomen hiermee vaak word je wel sirieus genomen en misschien zegt de dokter dat er wel dingen lichamelijk is? Maar aanstellen doe je zeker niet en het beste is al ze vervelend hier over doen het gewoon te negeren, want jij kent je eigen lichaam het beste. Dus het antwoord op je vraag is: eerlijk zijn tegen je omgeving.

Heel eerlijk: je moet er zelf over beginnen. Jij vraagt toch ook niet aan willekeurige vrienden of ze een eetstoornis hebben? Als te zien is dat je een eetstoornis hebt dan is het waarschijnlijk al te laat. En als je denkt dat mensen je niet serieus zullen nemen: anderen nemen jouw net zo serieus als dat jij jezelf serieus neemt. Dus neem jezelf serieus, want een eetprobleem IS een serieuze ziekte. En als je het aan iemand vertelt die van je houdt (ouders, goede vriendin?) dan nemen ze je al helemaal serieus. Veel succes, wil je nog posten wat je hebt gedaan??

Trouwens, zelfs ALS je kan zien dat je een eetstoornis hebt, dan beginnen mensen er alanog niet over om je niet in het ongemak te brengen. Ik spreek uit ervaring: toen ik veel te weinig woog zei NIEMAND er iets van behalve mijn ouders, en pas toen ik er gezond uit zag zei iedereen dat ik eerst echt te dun was.

Hee,

Ik heb precies hetzelfde! Tot mijn grote verbazing nam ik de stap om het te vertellen aan iemand. En de persoon aan wie ik het vertelde het heel goed op. Zo probeert ze mij ook te helpen als ik er doorheen zit.

Zolang jij niks aangeeft, gaat er ook niks gebeuren. Aangezien mensen niet in jouw hoofd kunnen meekijken. Mensen zullen jou echt wel serieus nemen zodra jij vertelt waar jij mee zit. Beloofd!
Ik weet ook, het is een lastige en moeilijke stap, maar wel echt het proberen waard!

Heel veel liefs,
Hanna