Heee allemaal,
Ik ben al drie jaar lang extreem geobsedeerd door eten. Ik heb ook nog nooit een uur gehad dat ik gewoon niet aan eten dacht. Ook bij alles wat mensen zeggen of bij alles wat er gebeurt trek ik er een verband wat betreft eten aan. Ik blijf ook elke avond tot laat wakker om diëten op te zoeken en brieven te lezen van mensen met dezelfde gevoelens. Ik zeg dan ook altijd in de avond tegen mezelf; morgen ga je echt afvallen, niet meer snoepen etc. De volgende dag probeer ik me dan hier aan te houden, maar dit mislukt dan al vrij snel als de middag nadert. Ik ben dan altijd boos op mezelf en verdrietig. Ook schaam ik me en voel ik me vervelend als ik in de spiegel kijk. Ik heb volgens BMI tests gewoon een normaal gewicht, maar ik voel me net een koe. Oo btw ik ben 14 ben 1,65 meter lang en weeg 52 kilo. Ik woog ook kort geleden 49 kilo, maar de laatste tijd kan ik na school maar niet stoppen met het eten van snacks. Het geeft gewoon zo’n lekker gevoel en me hersenen willen meer en meer. Nadat ik bijvoorbeeld 10 chocolade koekjes heb gegeten, dan schaam ik me dood en voel ik me echt een walvis. Ik durf un de zomer ook echt niet meer in bikini te lopen, ook al hoor ik vaak van mensen dat ik een mooi lichaam heb. Als mensen dat tegen me zeggen dan denk ik altijd; neh dat klopt echt niet en ik vind het ook vaak irritant. Wand ik voel mezelf gewoon echt dik en ik zie dr ook gewoon echt uit als een zeekoe. Maar ik heb geen eetstoornis, wand ik val niet snel af ofzo. Lijnen lukt me niet en ik geef niet over en ik gebruik ook geen laxeermiddelen. En ik heb ook geen ondergewicht! Maar ik ben het wel zat om telkens maar bezig te zijn met eten. Ik vind het ook irritant dat ik mezelf de hele tijd loop te vergelijken met anderen. Ik wordt er helemaal gek van. ) : Ook wil ik hier met niemand over praten (helemaal me ouders niet, schamend). Ik durfde het eerst ook niet hier op te zetten. Maar heeft iemand tips of opmerkingen waar ik wat aan heb? Dankje alvast liefss

24 mrt 2018, Anoniem