ik wil dood en leven voelt als een marteling
ik ben een 14 jarig meisje en ik wil al dood zolang ik me kan herinneren, ik werd gediagnoosd met een zware depressie en ik ga ook naar therapien enzo maar het helpt niet, niks helpt, zelfs als ik een “goede dag” heb kom ik thuis en blijf ik maar huilen denken aan hoe ik dood wil, niks of niemand kan mij helpen, ik kan niet gelukkig zijn, en hoe langer ik in leven blijf hoe erger het wordt, maar ik kan geen zelfmoord plegen, ik weet niet waarom, ik hou mezelf altijd gewoon tegen ookal weet ik hoe graag ik dood wil en ik weet nu niet wat ik moet doen want ik kan niet blijven leven wat moet ik doen?
**Reactie van de moderator: Het leven moet op deze manier heel zwaar voor je zijn. Wat knap dat je je zorgen hier deelt! Als je er behoefte aan hebt, kan je altijd een mailtje sturen of komen chatten met één van onze deskundigen op werkdagen tussen 16.00 en 18.00 en 19.00 en 21.00. Veel sterkte!
Reacties
plaats reactieIk denk dat je misschien een ander soort therapie moet hebben bijv. Lichttherapie,looptherapie,mindfulness,elektroshocktherapie (ECT),(Repetitieve) Transcraniële Magnetische Stimulatie: TMS of RTMS,Nervus Vagus Stimulatie (NVS) en Diepe HersenStimulatie (DBS). Veder is gezonde voeding en drinken ook van belang dus o.a. veel fruit,groente,water,volkoren producten,aardappels,zilvervliesrijst,bonen,peulvruchten,zaden,pitten,thee en noten. Veder moet je letten dat je niet teveel stress hebt en een goed slaappatroon dus: geen beeldscherm een paar uur voor slapen,een goed kussen hebben en je kamer goed ventileren. Veder is beweging ook van belang dus elke dag een uur raad ik aan. Als je wil leven leef dan ook het leven, ik denk dat je nog hoop hebt op het leven . En ik raad aan om dit door te zetten. Misschien ben je wel over 10 jaar depressie vrij? Veel sterkte en succes en zeg maar als je advies wilt
Veel sterkte. Als je alles op een rijtje zou zetten, zou je leven er toch rooskleuriger uitzien .. je moet dankbaar zijn ..
Lief meisje van 14...
Wat een zware last.. wat is het donker in jouw hoofd... :(
Ik raad je aan te praten met iemand die dicht bij jou staat, iemand die jij vertrouwd.
Heb jij iemand waar je terecht kan?
Je ouders, een oudere zus, een tante, iemand op school?
Praat er over lieverd, jij bent het waard om de juiste hulp te krijgen!!
Lieve groet
Een moeder van 2 jongens van jouw leeftijd